#Facebook Blokkade deel 2: Een Persoonlijke Reflectie 

Het begon allemaal met een onverwachte melding. Een blokkade op Facebook. “Wat heb ik gedaan?”, was mijn eerste gedachte. Maar na een grondige zelfanalyse en enkele vruchteloze pogingen om contact op te nemen met Facebook, besefte ik dat dit misschien wel een zegen in vermomming was. 
De eerste dagen waren vooral gevuld met frustratie vanwege het onrecht. Facebook, de digitale arena waar we onze levens delen en verbindingen onderhouden, was plotseling ontoegankelijk voor mij. Maar naarmate de dagen verstreken, begon er iets te veranderen. 

Ik realiseerde me al snel dat mijn online aanwezigheid niet zo cruciaal was als ik had gedacht. Voor mezelf, als ook blijkbaar voor andere. 
De wereld draaide door, gesprekken vonden plaats, evenementen gebeurden, en ik was afwezig.  
Ik werd niet gemist zoals ik had verwacht, immers de #leerlingen leer ik ook dat fysieke vrienden en digitale vrienden verschillend zijn. Beste praktijk casus kun je niet hebben.

Naarmate de tijd verstreek, en tot mijn verbazing ontdekte ik dat zelfs mijn oude fysieke vrienden, met wie ik vroeger tijd doorbracht en herinneringen deelde, niet eens opmerkten dat ik dus afwezig was. Bijzondere realisatie, maar ook een bevrijdende. 

Terwijl ik ondertussen pogingen ondernam om weer een account te maken, kwam ik ook tot een belangrijke conclusie: echte vriendschap en verbondenheid gaan verder dan likes, reacties en online aanwezigheid. Ze worden gekenmerkt door echte interacties, persoonlijke gesprekken en gedeelde ervaringen. 

Nu, twee weken later, zit ik hier, nog steeds geblokkeerd met oude account op Facebook. Heb nu wel een nieuw account vanwege het beheer van een groep, maar mijn digitale wereld is een stuk kleiner geworden.  
 
Naast mijn vrouw heb ik nog maar drie digitaal vrienden. En ik ben nog actief op twee sociale apps, en beheer een eigen “eerlijke” platform. https://nlsociaal.nl 

Dus, aan iedereen die dit leest, laat mijn verhaal een herinnering zijn dat onze waarde niet afhangt van onze online zichtbaarheid. Laten we de tijd nemen om echte verbindingen aan te gaan, buiten de grenzen van onze virtuele profielen. En laten we ons herinneren dat zelfs als de digitale wereld ons tijdelijk buitensluit, er nog steeds een wereld van echte verbondenheid op ons wacht. Maak nog steeds je mooie fotos, maar deel die dan fysiek met een kopje koffie. 

Deze blokkade kan ook jouw overkomen, en als digibeet ben je dan echt de pineut. 

*PS: Voor degenen die zich afvragen hoe het met mij gaat, ik ben hier te vinden. En op 
https://nlsociaal.nl